Έγκυρες συμβουλές για βιομηχανικές εφαρμογές και άλλες καταστάσεις όπου η μόνη επιλογή είναι η άψογη εκτύπωση.
MIKE YOUNG, ASDPT* - IMAGETEK CONSULTING
ΜΥΣΤΙΚΟ #1: ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΤΕΛΑΡΟΥ ΜΕΤΡΑΕΙ
ΜΥΣΤΙΚΟ #2: Η ΓΑΖΑ ΚΑΝΕΙ ΤΗ ΔΙΑΦΟΡΑ
ΜΥΣΤΙΚΟ #3: ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΟΥ ΤΕΝΤΩΜΑΤΟΣ
ΜΥΣΤΙΚΟ #4: ΜΗΝ ΕΙΣΤΕ ΣΙΓΟΥΡΟΙ ΟΤΙ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΕ ΤΗ ΣΩΣΤΗ ΠΟΣΟΤΗΤΑ ΕΜΟΥΛΣΙΟΝ ΣΤΗ ΓΑΖΑ
‘Oπως είναι αναμενόμενο, οι προμηθευτές των αυτόματων μηχανών επάλειψης τελάρων μιλούν πολύ για τα προϊόντα τους, αλλά εγώ θα αλλάξω την πορεία της συζήτησης και δεν θα μιλήσω για τη μηχανή, αλλά για το σκαφίδι επάλειψης και το ρόλο του στον προσδιορισμό της σχέσης πάχους γάζας και πάχους επίστρωσης (EOM). Υποτίθεται ότι το σκαφίδι επάλειψης δεν είναι και τίποτα σπουδαίο, όμως γιατί κατέχει τον αριθμό 4 από τα 5 μυστικά; Έχει να κάνει με μια ειδική πτυχή της εκτύπωσης, ένα θέμα που απαντάται συχνά σε εφαρμογές καθοριστικής σημασίας: τον έλεγχο του πάχους του μελανιού για τη δημιουργία γραμμών, μικρών λεπτομερειών, ενδιάμεσων αποχρώσεων/διαβαθμίσεων και πλακάτων χρωμάτων. Όταν χρησιμοποιούμε capillary film, τότε η σχέση EOM και η τιμή Rz (τιμή επιφανειακής τραχύτητας) είναι ομοιόμορφα κατανεμημένες. Αλλά τι γίνεται με τα τελάρα που επιστρώνονται απ’ ευθείας με εμουλσιόν; Πως μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι θα έχουν ομοιόμορφη επίστρωση;
Για να πετύχουμε σωστή εναπόθεση μελανιού για εξαιρετική ανάλυση εικόνας, το πάχος της εμουλσιόν σε όλη την επιφάνεια του τελάρου θα πρέπει να είναι ίδιο. Αλλά είναι; Ελέγξτε το τελάρο με ένα παχύμετρο, ειδικότερα συγκρίνετε το κέντρο με τις άκρες και τις γωνίες της περιοχής που καταλαμβάνει η εικόνα, για να δείτε αν υπάρχουν μη αποδεκτές διαφορές. Διαφορετικά, τοποθετήστε το σκαφίδι επάλειψης πάνω σε μια καθαρή φωτεινή τράπεζα (με γυάλινη επιφάνεια, όχι πλαστική) με τη σωστή γωνία επάλειψης και στη συνέχεια περάστε ένα φύλο χαρτιού ανάμεσα στα άκρα του και την επιφάνεια του γυαλιού για να δείτε πόσο κενό υπάρχει.
Έχω δει πολλά σκαφίδια με φθαρμένα άκρα (που έχουν κυρτώσει), αλλά ακόμα και καινούρια, με εύρος πάνω από 10 μικρά. Δεν χρειάζεται και μεγάλη φαντασία για να καταλάβει κανείς πως αυτό μπορεί να σαμποτάρει από την αρχή κάθε είδους εφαρμογή που εμπεριέχει προκλήσεις. Επίσης, προσοχή στην επαναλαμβανόμενη επάλειψη των τελάρων! Δεν αποτελεί τίποτα άλλο παρά ένα θαυμάσιο τρόπο για τη δημιουργία ανομοιόμορφης επιφάνειας, χωρίς καν να υπάρχει φθορά στα άκρα του σκαφιδιού.
Κάποτε βρέθηκα σε μεγάλη σύγχυση όταν αντιμετώπισα προβλήματα σε τρεις ιδιαίτερες εργασίες μιας εταιρείας υψηλού προφίλ, οι οποίες αποτύγχαναν όλες χωρίς προφανή λόγο, ή τουλάχιστον έτσι νόμιζα αρχικά. Αφού εξέτασα κάθε βήμα προσεκτικά, παρατήρησα ότι οι απολήξεις του σκαφιδιού προεξείχαν λίγο πέρα από τα άκρα της ίδιας της επίστρωσης, ίσα-ίσα για να επιτρέψουν σε αυτό να επιστρώσει πολύ περισσότερη εμουλσιόν απ’ ότι χρειαζόταν, καθιστώντας έτσι το σκαφίδι άχρηστο. Πιθανόν το πρόβλημα να είχε ανιχνευτεί νωρίτερα, αν είχε χρησιμοποιηθεί ένα παχύμετρο!
Είναι επίσης γνωστό ότι οι κατασκευαστές τελάρων σκόπιμα επιστρώνουν τα τελάρα με πολύ περισσότερη εμουλσιόν από όση χρειάζεται, ισχυριζόμενοι ότι με αυτό τον τρόπο τα τελάρα έχουν μεγαλύτερη διάρκεια και προλαμβάνεται η φθορά τους από την μεγάλη πίεση που τους ασκείται – συχνά μετά από απαίτηση των χειριστών. Αυτό το επιπλέον υλικό, είναι όφελος για τους προμηθευτές αλλά δεν προσθέτει τίποτα στην διαδικασία της εκτύπωσης. Όπως θα πρέπει να είναι ομοιόμορφη η ίδια η γάζα όπως και το τέντωμά της, το ίδιο πρέπει να γίνεται και με την εμουλσιόν, διαφορετικά δεν είναι δυνατό να επιτευχθούν τα επιθυμητά αποτελέσματα. Εάν ή σχέση ΕΟΜ είναι μεγαλύτερη σε κάποιες περιοχές, ιδιαίτερα σε πολύ λεπτές γάζες, θα υπάρχουν προβλήματα τόσο στην ανάλυση, αλλά και στα άκρα γύρω από την εικόνα που θα έχουν πολύ μεγαλύτερο πάχος και πιθανά το χρώμα να «απλώνει». Για ένα πιο λείο αποτέλεσμα στα άκρα με μικρές διαφορές στην εκτύπωση, είναι καλύτερα να μειώσουμε τη σχέση ΕΟΜ με μια τιμή εκκίνησης που βρίσκεται στο 10% του πάχους της γάζας. Παίρνοντας τα δύο παραδείγματα που έχουμε παραθέσει πιο πάνω (υφάσματα γάζας 355/4 και 355/31), η σχέση ΕΟΜ πρέπει να είναι γύρω στα 5,6 και 4,8 μικρά, αντίστοιχα. Με αυτή την αναλογία, η εκτύπωση θα είναι πιο εύκολη και θα αποδώσει ένα πιο ικανοποιητικό αποτέλεσμα, ενώ παράλληλα θα βελτιωθεί η αγωγιμότητα χρησιμοποιώντας λιγότερη εμουλσιόν και μελάνι.
Για να επιτευχθεί χαμηλότερη ΕΟΜ και καλύτερα εκτυπωτικά αποτελέσματα, είναι προτιμότερο να ακολουθήσουμε την προσέγγιση «υγρό σε στεγνό», παρά την πιο παραδοσιακή «υγρό σε υγρό». Με διαστήματα στεγνώματος ανάμεσα στις επιστρώσεις, η εμουλσιόν ενσωματώνεται με λεπτότερες στοιβάδες κάτι που προάγει το ελεγχόμενο και ομοιόμορφο πάχος. Με αυτό τον τρόπο βελτιώνεται η λεπτομέρεια της εικόνας και συνολικά η ανάλυση. Επιπρόσθετα είναι προτιμότερο να χρησιμοποιείτε μικρού μήκους σκαφίδι τόσο που να καλύπτει το συγκεκριμένο μέγεθος της εικόνας, παρά να επιστρώνετε όλο το τελάρο, χωρίς λόγο, για κάθε δουλειά. Τα αποτελέσματα θα είναι πιο συνεπή και φυσικά σημαντικά φθηνότερα.
ΜΥΣΤΙΚΟ #5:ΘΕΣΤΕ ΥΠΟ ΕΛΕΓΧΟ ΤΙΣ ΠΡΟΣΔΟΚΙΕΣ ΤΩΝ ΠΕΛΑΤΩΝ
Όπως και σε οποιαδήποτε άλλη δουλειά, οι εκτυπωτές ακολουθούν με ακρίβεια τις λεπτομέρειες των εργασιών, ώστε να κάνουν πράξη τις προσδοκίες των πελατών. Αλλά τι έχουμε να πούμε σχετικά με εκείνες τις «προδιαγραφές» που εξωτερικά φαίνονται υπερβολικές για την συγκεκριμένη εργασία, και μερικές φορές ξεπερνούν κάθε φαντασία;
Χωρίς να παραβιάσω τις συμβάσεις απορρήτου, θα παραθέσω μερικά παραδείγματα εργασιών που έχουν υπερεκτιμηθεί: ένας πολύχρωμος χαρακτήρας κινουμένων σχεδίων που εκτυπώνεται σε μια παιδική παντόφλα που πρέπει να αντέξει σε 40.000 συνεχείς κάμψεις 180 μοιρών, μια κούπα καφέ που πρέπει να αντέξει 51 κύκλους πλυσίματος σε αυτόματο πλυντήριο με ρυθμίσεις υψηλών θερμοκρασιών και μεγάλου χρόνου, και μια πολύ ποιοτική μεμβράνη επικάλυψης διακόπτη τυπωμένη με προδιαγραφές και διαδικασίες ποιοτικού ελέγχου που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή μεγάλων πινακίδων και μονόχρωμων ετικετών. Σε αυτή την εταιρεία, η ανοχή καταχωρείτο με μια τιμή που συμφωνούσε στις ±0.001 ίντσες, όταν το προϊόν από μόνο του δεν απαιτούσε τίποτα περισσότερο από ±0.02 ίντσες, όπως και μια 12-χρωμη εκτυπωτική εργασία έπρεπε να τηρεί υπερβολικές ανοχές για κάθε χρώμα σε ένα ασταθές υπόστρωμα – όταν είχαν σημασία μόνο τα δύο πρώτα. Κατά την εκτίμησή μου, αυτά τα παραδείγματα συνέβησαν απλά διότι αυτό ήταν που είχε καθορίσει ο πελάτης.
Ακόμα και σε κρίσιμες λειτουργικές εφαρμογές, παρόμοια προϊόντα μπορεί να έχουν εντελώς αντίθετες προδιαγραφές. Πάρτε για παράδειγμα τα αυτοκόλλητα δερματικά επιθέματα. Οι ανοχές για τα επιθέματα νικοτίνης ή κατά της ναυτίας μπορεί να είναι μεγάλες, αλλά είναι κατανοητό ότι δεν μπορεί να είναι αποδεκτές για τα επιθέματα ινσουλίνης που προορίζονται για διαβητικούς ή τα επιθέματα που χρησιμοποιούνται για αντισύλληψη. Τα επιθέματα νικοτίνης θα γίνονταν πανάκριβα εάν στην παραγωγή τους χρησιμοποιούσαμε υψηλότερες προδιαγραφές. Είναι γεγονός ότι οι υπερβολικές απαιτήσεις στην παραγωγή ενός προϊόντος θα οδηγήσουν άδικα στην αύξηση του κόστους του, χωρίς η εκτύπωση να προσφέρει στο προϊόν τίποτα καλύτερο ως προς τη χρήση.
Η πραγματική λογική για τέτοιες αυστηρές ανοχές είναι ότι το τελικό προϊόν πρέπει να τηρεί ορισμένα κριτήρια για την βασική του χρήση. Ως εκ τούτου, ενδέχεται να υποβληθεί σε μια σειρά ελέγχων για να καθορίσουν αν ανθίσταται στην έκθεση της φυσικής επαφής, των περιβαλλοντικών συνθηκών (κλίμα με έντονες εναλλαγές, φωτοσταθερότητα, χημικοί παράγοντες, κ.α.). Οι εκτυπώσεις ενδέχεται να χρειάζεται να συμμορφώνονται με αναγνωρισμένα πρότυπα του κλάδου, όπως της ASTM (American Society for Testing and Materials - Αμερικανική Εταιρεία Δοκιμών και Υλικών).
Οι τρεις εργασίες που απέτυχαν στην εταιρεία που αναφέρθηκε νωρίτερα, είχαν περισσότερα ζητήματα εκτός από το πάχος της εμουλσιόν. Όταν ο πελάτης ρωτήθηκε πως καθορίστηκαν οι προδιαγραφές και κάποιοι κανόνες των εργασιών αυτών, παραδέχθηκε ότι τα περισσότερα στοιχεία συλλέχθηκαν από το διαδίκτυο. Σε πολλές περιπτώσεις, οι ερευνητές, οι προγραμματιστές και οι μηχανικοί υιοθετούν μια σειρά από προϋπάρχουσες προδιαγραφές, επειδή φαίνεται να ικανοποιούν τις ανάγκες τους. Αξίζει οι εκτυπωτές να συμφωνούν με τέτοιες αυστηρές προδιαγραφές, ενώ γνωρίζουν ότι είναι αδικαιολόγητες, και ρισκάρουν τα καθαρά κέρδη τους;
Ένας τρόπος για να γεφυρωθεί αυτό το κενό είναι η ύπαρξη μιας κλίμακας τιμών τέτοιας ώστε να αντικατοπτρίζει την αύξηση του κόστους όταν οι προδιαγραφές εργασίας εκτρέπονται από τις συνηθισμένες. Πάρτε τον πρώτο παράγοντα που συζητήθηκε σε αυτό το άρθρο: το μέγεθος του τελάρου (Μυστικό #1). Για να παραμείνει εντός των προδιαγραφών ενός πελάτη, η σχέση εικόνας/τελάρου θα μπορούσε να είναι περισσότερο από 30%. Ωστόσο, για έναν άλλο πελάτη, η ίδια ακριβώς δουλειά θα μπορούσε να σημαίνει ότι ο λόγος πρέπει να μειωθεί στο 22% για να ανταποκριθεί στις υψηλότερες προδιαγραφές ποιοτικού ελέγχου. Όταν συσχετίζονται οι αυξημένες απαιτήσεις με την αύξηση του κόστους, ο πελάτης μπορεί να δει ότι οι προδιαγραφές είναι υπερβολικές, ή να τις θεωρήσει απολύτως απαραίτητες εάν πρόκειται ένα τελικό προϊόν υψηλής ποιότητας.
Μια τυπωμένη πλακέτα κυκλώματος που κοστίζει 75 λεπτά θα ταίριαζε απόλυτα για μια αριθμομηχανή που δίνεται ως διαφημιστικό δώρο, αλλά σίγουρα θα ήταν απαράδεκτη για χρήση σε ένα πιλοτήριο. Αντιστρόφως, μια τυπωμένη πλακέτα κόστους 150 δολαρίων η οποία μπορεί να εφαρμοστεί σε ένα αεροπλάνο θα ήταν υπερβολή να χρησιμοποιηθεί σε μια αριθμομηχανή. Χρησιμοποιώντας απλά την κοινή λογική μπορούμε να αναγνωρίσουμε τις υπερβολικές προδιαγραφές σε αρκετές περιπτώσεις.
Όταν οι προδιαγραφές μιας δουλειάς φαίνεται να είναι υπερβολικές και οδηγούν στην αύξηση της τιμής, είναι δικαίωμα του εκτυπωτή να διαφωνήσει. Εμείς οι μεταξοτύπες μπορεί να μη γνωρίζουμε πολλά για το σχεδιασμό και τη μηχανική των προϊόντων, αλλά το πιο πιθανό είναι ότι οι πελάτες μας γνωρίζουν ακόμα λιγότερα για την εκτύπωση. Θα εκπλαγείτε με την έκβαση. Πολλά κρίσιμα σημεία μπορεί να είναι διαπραγματεύσιμα και οι προτεινόμενες εναλλακτικές λύσεις να γίνονται εύκολα αποδεκτές. Άλλωστε οι πελάτες πάντοτε εκτιμούν την εξοικονόμηση κόστους. Όταν οι πωλητές τους δείχνουν πώς να εξαλείφουν τις περιττές προδιαγραφές, οι πελάτες πιθανά θα τούς ανταμείψουν με περισσότερες εργασίες.
Ο Mike Young έχει εξειδικευτεί σε γραφικά υψηλής ευκρίνειας και στην μεταξοτυπία για βιομηχανικές εφαρμογές για σχεδόν 50 χρόνια. Είναι μέλος και πρώην πρόεδρος της Ακαδημίας Τεχνολογιών Μεταξοτυπίας και Ψηφιακής Εκτύπωσης και έχει τιμηθεί με το διάσημο βραβείο Swormstendt για τη σύνταξη τεχνικών κειμένων. Ο Young συνεργάζεται συχνά με εμπορικές εκδόσεις, SGIA judje, και είναι ομιλητής σε βιομηχανικές διοργανώσεις. Η συμβουλευτική του εταιρεία εδρεύει στο Κονέκτικατ και ονομάζεται Ιmagetek Consulting International και μπορείτε να επικοινωνήσετε μαζί του στο: mike@imagetekconsulting.com
*ASDPT: Academy of Screen & Digital Printing Technology
Πηγή: Περιοδικό SCREEN PRINTING | Νοέμβριος 2018
Μετάφραση κειμένου: Σπυριδούλα Αυλωνίτη
Επιμέλεια κειμένου: Κωνσταντίνα Τσαντίρη